JOB 13

Job bestraf sy vriende dat hulle hom op valse gronde veroordeel, terwyl hulle maak of dit tot groter heerlikheid van God is!

1 KYK, alles het my oog gesien, my oor gehoor en opgemerk.

2 Wat julle weet, weet ek ook: ek staan nie vir julle terug nie.

3 Maar ék sal met die Almagtige spreek, en ek verlang om te pleit by God.

4 Maar jullepleister met leuens, kwaksalwersis julle almal.

5 Ag, as julle maar heeltemal souswyg — dan sou dit vir julle wysheid wees!

6 Hoor tog na my verantwoording, en luister na die aanvalle van my lippe.

7 Wil julle, tot verdediging van God,onreg spreek en ten behoewe van Hom bedrog laat hoor?

8 Wil julle vir Hom partydig wees? Of wil julle vir God pleit?

9 Sal dit goed wees as Hy julle ondersoek? Of wil julle Hombedrieg soos ’n mens bedrieg word?

10 Hy sal julle sekerlik straf as julle in die geheim partydig is.

11 Sal sy hoogheid julle nie verskrik nie, en die skrik vir Hom julle nie oorval nie?

12 Jullekernspreuke is spreuke vanas, julle skanse word skanse van klei.

Maar sy eie gewete gee hom moed, en hy vra sy vriende om te luister terwyl hy sy saak by God bepleit.

13 LAAT my met rus; dan wil ék spreek; laat dan oor my kom wat wil.

14 Waarom sou ek my vlees in my tande neem en my lewe neerlê in my hand?

15 Kyk,al wil Hy my ombring — ekhoop op Hom; ek sal tog my wandel voor sy aangesig bepleit.

16 Ook is dit my tot heil dat ’n goddelose voor sy aangesig nie sal kom nie.

17 Luister goed na my rede en gee gehoor aan my verklaring.

18 Kyk tog, ek dra die regsaak voor; ek weet dat ék reg sal hê.

19 Wie durf my dan bestry? Ja, dan sou ek swyg en sterwe.

20 Moet my net twee dinge nie aandoen nie, dan sal ek my vir u aangesig nie verberg nie:

21 trek u hand weg van my af, en laat die skrik vir U my nie beangstig nie.

22 Klaag dan maar aan, en ék sal antwoord; of ek sal spreek, en gee U my antwoord.

23 Hoeveel is my ongeregtighede en sondes; maakmy my oortreding en sonde bekend.

24 Waarom verberg U u aangesig enhou my vir ’n vyand van U?

25 Wil U ’n verwaaide blaar skrik aanja en die droë stoppel agtervolg,

26 dat U bitter dinge oor my beskik en mydie ongeregtighede van my jeug laat erwe,

27 en dat U my voete in die blok sit en al my paaie bewaak? U trek vir U ’n streep om die sole van my voete;

28 en dít iemand wat verval soos hout wat weggevreet is, soos ’n kleed wat die mot verteer.

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

one + 16 =