1 MAAR toe Jósafat, die koning van Juda, behoue na sy huis in Jerusalem terugkom,
2 het die sienerJehu, die seun van Hanáni, uitgegaan hom tegemoet, en aan koning Jósafat gesê: Moet ’n mens die goddelose help, enhet u lief die wat dieHerehaat? Daarom kom daar nou ’n toorn op u van dieHere.
3 Tog is daargoeie dinge by u gevind, want u hetdie heilige boomstamme uit die land uitgeroei en u hart daarop gerig om God te soek.
4 En Jósafat het in Jerusalem gewoon, en hy het weer uitgegaan onder die volk, van Berséba af tot bydie gebergte van Efraim, en hulle laat terugkeer tot dieHere, die God van hulle vaders.
5 En hy hetregters aangestel in die land, in aldie versterkte stede van Juda, in elke stad.
6 En hy het aan die regters gesê: Kyk wat julle doen, wantjulle spreek nie reg vir die mens nie, maar vir dieHere; enHy isby julle in die regspraak.
7 Mag die skrik vir dieHeredan nou op julle wees; handel nougeset, want by dieHereonse God isgeen onreg ofpartydigheid of aanneming van geskenke nie.
8 En ook in Jerusalem het Jósafatsommige van die Leviete en van die priesters en van die familiehoofde uit Israel aangestel vir die gereg van dieHereen vir regsake. En hulle het in Jerusalem teruggekom.
9 En hy het hulle bevel gegee en gesê: So moet julle handelin die vrees van dieHere, met getrouheid en met ’n volkome hart.
10 Enby al die regsake wat voor julle kom vanweë julle broers wat in hulle stede woon, oor moord, oor wette en gebooie en insettinge en verordeninge, moet julle hulle waarsku, sodat hulle hul nie skuldig maak teen dieHereen ’n toorn oor julle en oor julle broers kom nie; so moet julle handel, dat julle jul nie skuldig maak nie.
11 En kyk,Amárja, die hoofpriester, is oor jullevir enige saak van dieHere, en Sebádja, die seun van Ismael, die bevelhebber van die huis van Juda, vir enige saak van die koning, en as opsigters staan die Leviete tot julle beskikking; julle moet sterk wees en dit doen. En mag dieHeremet die goeies wees!