Die gelofte van Hanna. Geboorte van Samuel.
1 DAAR was ’n sekere man uit Ramatáim, ’n Sufiet,uit die gebergte van Efraim, en sy naam wasÉlkana, die seun van Jeróham, die seun van Elíhu, die seun van Tohu, die seun van Suf, ’n Efratiet.
2 En hy het twee vroue gehad; die naam van die een was Hanna, en die naam van die tweede was Peninna; en Peninna het kinders gehad, maarHanna het geen kinders gehad nie.
3 En dié man het van jaar tot jaar opgegaan uit sy stadom te aanbid en aan dieHerevan die leërskare te offerin Silo, waar die twee seuns van Eli, Hofni en Pínehas, priesters van dieHerewas.
4 En op ’n dag het Élkana geofferen aan sy vrou Peninna en al haar seuns en haar dogters delevan die offervleisgegee;
5 maar aan Hanna het hy ’n dubbele deel gegee; want hy het Hanna liefgehad; maar dieHerehet haar moederskoot toegesluit.
6 En haar mededingster het haar ook bitterlik getergom haar te vertoorn, omdat dieHerehaar moederskoot toegesluit het.
7 So het hy gedoen van jaar tot jaar, telkens as sy opgaan in die huis van dieHere. Só het sy haar geterg, dat sy geween het en nie wou eet nie.
8 En haar man Élkana sê vir haar: Hanna, waarom ween jy? en waarom eet jy nie? en waarom is jou hart bedroef?Is ek vir jou nie beter as tien seuns nie?
9 Toe staan Hanna op nadat hulle geëet en nadat hulle gedrink het in Silo, terwyl die priester Eli op die stoel sit by die deurpos vandie tempel van dieHere.
10 En bitter bedroef het sy tot dieHeregebid en bitterlik geween;
11 en sy het ’ngelofte gedoen en gesê:Herevan die leërskare, as U waarlikdie ellende van u diensmaagd aansien enaan my dink en u diensmaagd nie vergeet nie, maar u diensmaagd ’n manlike kind skenk, dan sal ek hom aan dieHeregee al die dae van sy lewe;en geen skeermes sal op sy hoof kom nie.
12 En toe sy lank gebid het voor die aangesig van dieHereen Eli op haar mond ag gee —
13 want Hanna het in haar hart gespreek: net haar lippe het geroer, maar haar stem kon nie gehoor word nie — het Eli gedink dat sy dronk was.
14 En Eli sê vir haar: Hoe lank wil jy jou soos ’n dronk mens gedra? Sit jou wyn van jou af weg.
15 Maar Hanna antwoord en sê: Nee, my heer, ek is ’n vrou beswaard in my gemoed: wyn of sterk drank het ek nie gedrink nie, maar ek hetmy siel voor die aangesig van dieHereuitgestort.
16 Hou tog nie u dienares vir ’n deugniet nie, want vanweë my baie sorge en verdriet het ek tot nou toe gespreek.
17 En Eli antwoord en sê:Gaan in vrede, enmag die God van Israel jou bede gee wat jy van Hom gebid het.
18 Daarop sê sy:Mag u dienares guns in u oë vind. Die vrou het toe daar weggegaan, en sy het geëet en haar aangesig was anders.
19 Toe het hulle die môre vroeg klaargemaak en voor die aangesig van dieHereaanbid en teruggegaan en by hulle huis inRama gekom; en Élkana het sy vrou Hanna beken, endieHerehet aan haar gedink.
20 En by die wisseling van die jaar het Hanna, wat swanger was, ’n seun gebaar en hom Samuel genoem; want,het sy gesê,ek het hom van dieHeregebid.
21 Toe die man Élkana dan met sy hele huisgesinopgaan om aan dieHeredie jaarlikse offer en sy gelofte-offer te bring,
22 het Hanna nie opgegaan nie; maar sy het aan haar man gesê: Eers wanneer die seun gespeen is, sal ek hom bring, dat hy kan verskyn voor die aangesig van dieHereen daarvir altyd bly.
23 En haar man Élkana het aan haar gesê: Doen wat goed is in jou oë, bly totdat jy hom gespeen het;mag dieHerenet sy woord bevestig. Die vrou het toe gebly en haar seun gesoog totdat sy hom gespeen het.
24 En sodra sy hom gespeen het, het sy hom met haar saam gebring, met drie bulle en ’n efa meel en ’n sak wyn, en sy het hom gebring in die huis van dieHerein Silo. En die seun was nog jonk.
25 En hulle het die bul geslag en die seun by Eli gebring;
26 en sy het gesê: Ag, my heer,so waar as u siel leef, my heer, ek is die vrou wat hier by u gestaan het om tot dieHerete bid.
27 Om hierdie seun het ek gebid, en dieHerehet my bede aan my gegee wat ek van Hom gebid het.
28 So staan ek hom dan ook af aan dieHereal die dae wat hy leef; hy is aan dieHereafgestaan. En hy het dieHeredaar aanbid.