1 TOE antwoord Moses en sê: Maar as hulle my nie glo en na my stem nie luister nie, maar sê: DieHerehet nie aan jou verskyn nie?
2 Daarop vra dieHerevir hom: Wat is daar in jou hand? En hy antwoord: ’n Staf.
3 En Hy sê: Gooi dit op die grond. Toe gooi hy dit op die grond, en dit het ’n slang geword; en Moses het daarvoor gevlug.
4 Toe sê dieHerevir Moses: Steek jou hand uit en gryp dit aan die stert. Hierop het hy sy hand uitgesteek en dit gegryp, en dit het ’n staf in sy hand geword —
5 sodat hulle kan glo datdieHere, die God van hulle vaders, die God van Abraham, die God van Isak en die God van Jakob, aan jou verskyn het.
6 En dieHerehet verder vir hom gesê: Steek tog jou hand in jou boesem. En hy het sy hand in sy boesem gesteek; en toe hy dit uittrek, was sy hand melaats,soos sneeu!
7 En Hy sê: Steek jou hand weer in jou boesem. En hy het sy hand weer in sy boesem gesteek; en toe hy dit uit sy boesem uittrek,was dit weer soos syandervlees!
8 En as hulle jou nie glo en aan die eerste teken geen gehoor gee nie, dan sal hulle die laaste teken glo.
9 En as hulle ook hierdie twee tekens nie glo en na jou stem nie luister nie, neem dan van die Nyl se water en giet dit op die droë grond uit; dan saldie water wat jy uit die Nyl neem, op die droë grond bloed word.
10 Toe sê Moses aan dieHere: Ag, Here, ek is nie ’n man van woorde nie — van gister of van eergister of vandat U met u kneg gespreek het nie; wantek is swaar van mond en swaar van tong.
11 En dieHereantwoord hom: Wie het vir die mens die mond gemaak, of wie maak stom of doof, of siende of blind? Is dit nie Ek, dieHere, nie?
12 Gaan dan nou heen, en Eksal met jou mond wees en jou leer wat jy moet sê.
13 Maar hy sê: Ag, Here, stuur tog deur wie U wil stuur.
14 Toe ontvlam die toorn van dieHereteen Moses, en Hy sê: Is jou broer Aäron, die Leviet, nie daar nie? Ek weet dat hý goed kan praat. En hy gaan ook al uit om jou te ontmoet, en as hy jou sien, sal hy bly wees in sy hart.
15 Jymoet dan met hom spreek endie woorde in sy mond lê. En Ék sal met jou mond en sy mond wees en julle leer wat julle moet doen.
16 En hy moet vir jou met die volk spreek, en dan sal hy vir jou ’n mond wees enjy vir hom ’n god wees.
17 Neem dan hierdiestaf in jou hand waarmee jy die tekens moet doen.
Moses gaan terug na Egipte.
18 TOE gaan Moses weg en kom by sy skoonvader Jetro terug, en hy sê vir hom: Laat my tog trek en na my broers teruggaan wat in Egipte is, om te sien of hulle nog lewe. En Jetro sê vir Moses: Gaan in vrede.
19 Ook het dieHerevir Moses in Mídian gesê: Gaan heen, keer terug na Egipte;want al die manne wat jou lewe gesoek het, is dood.
20 Moses neem toe sy vrou en sy seuns en laat hulle op ’n esel ry, terug na Egipteland. Moses het ookdie staf van God in sy hand geneem.
21 En dieHeresê vir Moses: Nou dat jy wegtrek om na Egipte terug te gaan, kyk dat jy al die wonders voor Farao doen wat Ek in jou mag gestel het. MaarÉk sal sy hart verhard, sodat hy die volk nie sal laat trek nie.
22 Dan moet jy vir Farao sê: So spreek dieHere: My eersgebore seun is Israel.
23 Daarom beveel Ek jou: Laat my seun trek, dat hy My kan dien. Maar jy het geweier om hom te laat trek. Kyk,Ek sal jou eersgebore seun laat sterwe.
24 En op die pad in die herberg het dieHerehomteëgekom en wou hom doodmaak.
25 Toe neem Sippóra ’n skerp klip en sny die voorhuid van haar seun af en gooi dit voor sy voete en sê: Waarlik, jy is vir my ’n bloedbruidegom!
26 En Hy het hom laat staan. Toe het sy gesê: Bloedbruidegom! — met die oog op die besnydenis.
27 DieHerehet ook aan Aäron gesê: Loop Mosestegemoet in die woestyn. En hy het geloop en hom bydie berg van God aangetref en hom gesoen.
28 Daarop vertel Moses aan Aäron al die woorde van dieHerewaarmee Hy hom gestuur het, en al dietekens wat Hy hom beveel het.
29 En Moses en Aäronhet vertrek en al die oudstes van die kinders van Israel bymekaar laat kom;
30 en Aäron het al die woorde gespreek wat dieHereaan Moses gesê het, en die tekens gedoen voor die oë van die volk.
31 En die volk hetgeglo. En toe hulle hoor dat dieHereop die kinders van Israelag gegee en hulle ellende aangesien het,het hulle in aanbidding neergebuig.