Die kwartels en die manna. Die sabbat.
1 TOE hulle van Elim afwegtrek, het die hele vergadering van die kinders van Israel in die woestyn Sin gekom, wat tussen Elim en Sinai lê, op die vyftiende dag van die tweede maand ná hulle uittog uit Egipteland.
2 En die hele vergadering van die kinders van Israel het teen Moses en teen Aäron in die woestyngemurmureer.
3 En die kinders van Israel het aan hulle gesê: Het ons maar in Egipteland deur die hand van dieHeregesterwetoe ons by die vleispotte gesit en volop brood geëet het! Want julle het ons in hierdie woestyn uitgelei om hierdie hele vergadering van honger te laat sterwe.
4 Toe sê dieHerevir Moses: Kyk, Ek sal vir jullebrood uit die hemel laat reën; dan kan die volk uitgaan en die dagmaat van elke dag insamel, sodat Ek hulle kanbeproef, of hulle in my wet sal wandel of nie.
5 En op die sesde dag, as hulle berei wat hulle inbring, sal ditdubbel soveel wees as wat hulle daagliks insamel.
6 Toe sê Moses en Aäron aan al die kinders van Israel: Vanaand, dan sal julle weet dat dieHerejulle uit Egipteland uitgelei het.
7 En môre vroeg, dan sal julledie heerlikheid van dieHeresien, omdat Hy julle murmureringe teen dieHeregehoor het — wantwat is ons, dat julle teen ons murmureer?
8 Daarop sê Moses:Dít sal gebeuras dieHerejulle in die aand vleis gee om te eet en in die môre volop brood, omdat dieHerejulle murmureringe hoor wat julle teen Hom murmureer. Want wat is ons? Julle murmureringe is nie teen ons nie, maarteen dieHere.
9 Verder het Mosesmet Aäron gespreek: Sê aan die hele vergadering van die kinders van Israel:Kom nader voor die aangesig van dieHere, want Hy het julle murmureringe gehoor.
10 En onderwyl Aäron die hele vergadering van die kinders van Israel toespreek, draai hulle na die woestyn toe en meteensverskyn die heerlikheid van dieHerein die wolk.
11 Ook het dieHeremet Moses gespreek en gesê:
12 Ek het die murmureringe van die kinders van Israel gehoor; spreek met hulle en sê: Teen die aand sal julle vleis eet en in die môre met brood versadig word; en julle sal weet dat Ek dieHerejulle God is.
13 En in die aand het daarkwartels opgekom en die laer oordek. En in die môre was daar ’ndoulaag rondom die laer.
14 En nadat die doulaag opgetrek het, het daar oor die woestyn iets gelêwat fyn en korrelrig was, fyn soos ryp op die grond.
15 Toe die kinders van Israel dit sien, sê hulle vir mekaar: Wat is dit? Want hulle het nie geweet wat dit was nie. Daarop sê Moses vir hulle:Dit is die brood wat dieHerejulle gee om te eet.
16 Dit is die saak wat dieHerebeveel het: Samel daarvan in, elkeenna sy behoefte: ’ngomer vir elke persoon volgens julle sieletal; elkeen moet dit neem vir die wat in sy tent is.
17 En die kinders van Israel het so gedoen: hulle het ingesamel, die een baie en die ander min.
18 Maar toe hulle dit met die gomer meet, hethy wat baie ingesamel het, niks oorgehad nie; en hy wat min ingesamel het, nie te min nie. Elkeen na sy behoefte het hulle ingesamel.
19 En Moses het vir hulle gesê: Niemand moet daarvan laat oorbly tot môre toe nie.
20 Maar hulle het nie na Moses geluister nie: sommige het daarvan laat oorbly tot die môre toe. Toe kom daar wurms in en dit bederwe. Daarom het Moses baie kwaad geword vir hulle.
21 En hulle het dit môre vir môre ingesamel, elkeen na sy behoefte; en as die son warm word, smelt dit weg.
22 En op die sesde dag het hulle ’n dubbele porsie brood ingesamel, twee gomers vir elkeen. En al die owerstes van die vergadering het gekom en dit aan Moses vertel.
23 Toe sê hy vir hulle: Dit is wat dieHeregespreek het: Môre is ditrusdag, ’n heilige sabbat van dieHere. Wat julle wil bak, bak dit; en wat julle wil kook, kook dit; en bêre vir julle alles wat oor is, om dit te bewaar tot die môre toe.
24 En hulle het dit gebêre tot die môre toe, soos Moses beveel het; en dit het niebederwe nie, en daar het geen wurms in gekom nie.
25 Toe sê Moses: Eet dit vandag, want dit is vandag die sabbat van dieHere. Vandag sal julle dit nie in die veld kry nie.
26 Ses dae lank moet julle dit insamel, maar op die sewende dag is dit sabbat; dan sal dit daar nie wees nie.
27 En op die sewende dag het van die mense uitgegaan om in te samel, maar hulle het niks gekry nie.
28 Toe sê dieHerevir Moses: Hoe lank weier julle om my gebooie en my wette te onderhou?
29 Kyk, omdat dieHerejulle die sabbat gegee het, daarom gee Hy julle op die sesde dag brood vir twee dae. Laat elkeen bly waar hy is; laat niemand op die sewende dag van sy woonplek af weggaan nie.
30 So het die volk dan op die sewende dag gerus.
31 En die huis van Israel het ditMangenoem. Endit was wit soos koljandersaad, en dit het gesmaak soos heuningkoek.
32 Verder het Moses gesê: Dit is die saak wat dieHerebeveel het: ’n Gomer vol moet daarvan bewaar word vir julle geslagte, dat hulle die brood kan sien wat Ek julle in die woestyn laat eet het, toe Ek julle uit Egipteland uitgelei het.
33 Moses sê toe vir Aäron:Neem ’n kruik en gooi ’n gomer vol manna daarin, en sit dit voor die aangesig van dieHereneer, om dit vir julle geslagte te bewaar.
34 Soos dieHereMoses beveel het, so het Aäron ditvoor die Getuienis neergesit om bewaar te word.
35 En die kinders van Israel het die mannaveertig jaar lank geëettotdat hulle in ’n bewoonde land gekom het. Die manna het hulle geëet totdat hulle by die grens van die land Kanaän gekom het.
36 En ’n gomer isdie tiende van ’n efa.